Verjaardagstaart

Vorige week was ik jarig. Traditiegetrouw krijg ik dan altijd van Cor een mooie bos rode rozen. Evenveel als ik oud geworden ben, plus een witte voor het nieuwe jaar. Tot voor twee jaar kreeg ik de bos nog wel in een (grote) vaas, maar sinds vorig jaar ben ik maar overgestapt op een zinken emmer... Toch wel een teken aan de wand hè! ;-)

Meestal bak ik bij de verjaardagen zelf taart. Soms schiet dat er door drukte bij in en doen we het makkelijk. Maar dit keer bakte ik weer zelf wat. Geïnspireerd door Heel Holland Bakt besloot ik 'sloffen' te bakken. Maar omdat ik geen stoffenring heb, gebruikte ik kookringen, en zo werden het gebakjes ipv taart. Het zag er heel leuk uit. Maar er ging wel aardig wat tijd in zitten. Gelukkig was ik op tijd begonnen.

Een paar dagen tevoren maakte ik amandelspijs. Schijnt lekkerder te worden als het even ligt. En ook wel handig om zo het taartmaken in gedeelten aan te pakken. 

Het sloffendeeg en de banketbakkersroom maakte ik ook van te voren. 

De dag voor het verjaardagsfeest maakte ik van het sloffendeeg de gebaksbodems. Het deeg rolde ik uit tot een lap van zo'n 8 mm dikte. Daar stak ik dan mbv mijn kookringen 4 cirkels uit. 

Met een glas duwde ik het deeg wat in, zodat er een soort holte ontstond. Die vulde ik met een laagje amandelspijs. 

En dan konden de bodem gebakken worden. Omdat met het bakken de ring er omheen moet blijven, deed ik dat afbakken steeds in series van 4 (want ik heb maar 4 kookringen). Na het bakken liet ik de sloffenbodems afkoelen en daarna bewaarde ik ze tot de volgende dag in een papieren zak.

Op de dag van de verjaardag maakte ik de gebakjes af met een laagje banketbakkersroom en wat verse aardbeien. Vlak voor het serveren deden we er nog een mooie toef slagroom op.

Van een restje sloffendeeg bakte ik een klein taartje. Deze kreeg als topping een laagje kersenvlaaivulling ipv aardbeien. En zo zijn er vele variaties te bedenken! En genoeg recepten te vinden als je gaat googlen!

Bij het maken van dit gebak had ik aardig wat eidooiers nodig. En dus bleven er heel wat eiwitten over. Zonde om weg te doen. Dus die verwerkte ik in een hazelnootschuimtaart. Ik vond hem zelf wel iets te zacht geworden, maar hij smaakte wel erg lekker!

Al met al was ik best tevreden met het gebak wat we konden presenteren. Maar het belangrijkste was toch wel dat we met familie een gezellige verjaardag konden vieren!

Terwijl ik zojuist dit blog aan het schrijven was, hebben Sietze en Lisanne zich vermaakt met een paar potjes nagellak... De vloer in Lisanne's kamer zat er ook onder. Daar was ik niet zo blij mee... Gelukkig is het geen vloerbedekking en heb ik het goed schoon kunnen krijgen. Terwijl ik daarmee bezig was, kwam Sietze binnen lopen met onderstaande voetjes. Toen kreeg ik toch wel de slappe lach! 

Nieuwe bank!

In het vorige blog had ik het al aangekondigd dat er een andere bank zou komen. En inmiddels is het zover! Vorige week zag ik een mooie bank op Marktplaats. Dus contact gelegd met de verkoper, maar helaas een ander was me voor. Maar een tijdje later kreeg ik een berichtje dat de ander afgehaakt was, en of wij nog interesse hadden! Nou zeker! Vrijdagavond ben ik wezen kijken of het echt wat voor ons zou zijn. En dat was zo!

Maandag heeft Cor via zijn werk een bus geregeld. 's Avonds heeft hij de bank opgehaald. En die staat nu mooi te wezen in onze kamer! Het is echt een heel fijne bank. Hij zit heerlijk en is lekker groot, we kunnen er met gemak languit een dutje op doen. 

De fauteuils van het bankstel dat we hadden, willen we t.z.t. van een andere bekleding voorzien zodat ze er beter bijpassen.

De 'oude' bank zijn we nog niet kwijt, dus het staat nu een beetje opgepropt in onze kamer. Van de week laten we het even zo, want we hebben van de week nog een verjaardagsfeestje te vieren, dus dan hebben we gelijk zitplekken genoeg. Alleen ff de fauteuils verschuiven natuurlijk! ;-)

En voor het geval je jezelf afvraagt hoe ik het met onze kinderen voor elkaar krijg om foto's van een opgeruimde kamer te maken... Dat is meestal een kwestie van of 's morgens foto's maken voor het speelgoed opgezocht wordt. Of pas 's avonds als het weer is opgeruimd! Nu is dat in deze tijd van het jaar wat lastiger omdat het op die tijdstippen juist schemerig is in huis. Bovenstaande foto's kon ik daarom pas wat later op de ochtend maken. Dus dit keer moest ik steeds even goed opletten of de rommel buiten beeld bleef! Maar dat was er dus wel degelijk zoals je op onderstaande foto kunt zien. ;-)

Al was dit vergeleken met meestal wel heel bescheiden speelgoedrommel, want ik had alleen Sietze thuis. De rest was op school. Als Lisanne en Gerben bezig zijn, wordt er meestal wel heel wat meer overhoop gehaald!

Onze schouw

Soms heb je van die projecten die van begin tot het eind tegenzitten... Dat heb je in mijn vorige blog wel kunnen lezen. ;-) Maar gelukkig zijn er ook vaak projecten die gewoon lekker lopen! Zoals onze schouw die ik in de afgelopen weken een make-over heb gegeven. Achter / boven de kachel hebben we een mooie eiken schouw. Destijds hebben we die alleen met een olie afgewerkt. Maar net als bij de tafels was ook de schouw in de loop der jaren best wel vergeeld. De uitstraling vonden we dus niet heel geweldig meer. En toen Cor een keer iets opmerkte als: 'dan verf je hem toch', hoefde hij dat geen twee keer te zeggen! 

Zandkleurig wilden we hem graag hebben. Met een matte uitstraling. Krijtlak leek me daarvoor het meest aangewezen. Dus reed ik een aantal weken geleden een keer naar Landelijk at Home in Best. Daar verkopen ze o.a. krijt- en kalkverven van Carte Colori. Willianne van Landelijk at Home heeft me fijn geholpen bij de keuze voor de juiste kleur. Krijtlak in de kleur Palladio van Carte Colori is het geworden.

Het voorwerk was best een klus. Het hout moest eerst goed kaalgeschuurd worden. Naden en noesten werden geplamuurd. Sommige delen moesten opnieuw worden vastgezet. 

Alles twee keer in de grondverf. En daarna kon ik eindelijk met de krijtlak aan de slag. Ik had er nog nooit mee gewerkt, maar ben er erg tevreden over. De lak verft heel fijn. En het resultaat is heel mooi strak en mat geworden!

Het bovenste deel van de schouw hadden we altijd wit, maar die hebben we nu met een restje muurverf in dezelfde kleur als de wanden meegeverfd. Het is nu mooi ton-sur-ton. 

Al met al zijn we erg blij met het eindresultaat!

Binnenkort gaat er als het goed is meer veranderen in onze woonkamer. Want vanavond ga ik kijken voor een andere bank. We hebben een mooie gezien op Marktplaats. Hopelijk is ie in het echt net zo mooi als op de foto's. Ik ben heel benieuwd!
Onze eigen bank hebben we daarom te koop staan. Op Marktplaats, maar ik heb hem ook op de verkooppagina op mijn blog gezet. Ik hoop dat er een belangstellende voor is! Want het is echt een fijne bank, hij zit heerlijk. Maar we willen graag een grotere bank. Achteraf gezien hebben we hem destijds wat te klein gekocht (je kunt er niet echt goed languit op liggen, wat ook wel eens fijn is). Maar ja, een dure bank doe je niet weg. Die wil je eigenlijk verslijten... Alleen verslijt deze dus gewoon niet! :-) Dus toch maar besloten om het te koop te zetten, want hij kan nog makkelijk jaren mee. En zelf via Marktplaats een nieuwe te zoeken. Dat was een leuke zoektocht... vanavond weet ik of het gelukt is! Wordt vervolgd... 

Salontafel-perikelen...

Een tijdje terug vatte ik het plan op om onze tafels een wat andere uitstraling te willen geven. We hebben destijds tafels gekocht van mooi verweerd teakhout. Maar in de loop der jaren was het hout best wel vergeeld/oranjeachtig geworden. Ook hadden we destijds de tafels behandeld met houtzeep om vlekvorming te voorkomen, maar dat geeft een glanzende afwerking van het hout. En dat vond ik ook niet zo mooi meer.

Ergens het afgelopen jaar had ik de salontafel een keer grondig geschrobt met groene zeep omdat er met stift op de tafel gekleurd was... Door die schrobbeurt was de beschermende laag houtzeep er ook af. Dat vond ik wel mooi, dat die glanzende laag eraf was. Dus liet ik het zo. Maar omdat er door geknoei van de kinderen steeds vlekken in het hout kwamen, moest ik dat schrobben regelmatig herhalen. Niet echt handig dus, bovendien werd daardoor het hout van het bovenblad van de salontafel steeds 'kaler' in vergelijking met de rest.

Dus er moest wat mee gebeuren. Ik wilde het hout weer een verouderde kleur geven en daarna behandelen met iets wat voor een matte beschermlaag zou zorgen. Uiteindelijk vond ik hier geschikte producten voor.

De tafel bracht ik mooi op kleur met de loogbeits. Maar toen vond ik het wat teveel grijs en te weinig bruin... Wat nu? Na een tijdje rondzoeken naar een geschikt product, wat niet echt lukte... besloot ik het eens met koffie te proberen! Ja je leest het echt goed: KOFFIE!!! Ik zette een sterk potje koffie. En smeerde de tafel daarna in met een 'papje' van koffieprut gemengd met de koffie. Goed gelijkmatig verdelen, daarna laten drogen. En dan de gedroogde koffieprut eraf vegen. Dit herhaalde ik een aantal keer tot de kleur naar mijn zin was. 

Toen het hout weer een mooie kleur had, bracht ik de beschermlaag aan...

En dat liep dus helemaal mis! Want de laag droogde niet mat op, maar tot mijn grote schrik juist glanzend! Ik begreep er niets van! Ik hoopte nog dat het bij zou trekken, maar niet dus. Toen maar eens contact opgenomen met de winkel, waar ik het spul had gekocht. De eigenaresse had ook niet direct een verklaring, maar beloofde met de leverancier contact op te nemen.

Daarna bedacht ik, dat ik zelf ook nog wel even wat proefstukjes kon maken om evt. oorzaken te vinden, danwel uit te sluiten. En daarbij ontdekte ik dus dat ik zelf een kolossale fout gemaakt had... Ik was vergeten de pot voor gebruik goed door te roeren! Wat een stommeling! Cor heeft me dus echt uitgelachen toen we hier achter kwamen! Nu kan ik er ook wel om lachen, maar op dat moment had ik flink de pee in...

Die laag moest er dus weer af. En dat was bepaald gemakkelijker gezegd als gedaan... Ik durfde in eerste instantie niet te schuren, i.v.m. de diepe nerven etc. in het hout. Daarom probeerde ik het eerst met afbijt. Maar daarmee ging maar een deel van de lak eraf. Het zag er niet meer uit, en ik vreesde dat het nooit meer goed zou komen. Toen toch maar de schuurmachine gepakt en aan de slag gegaan. Dat ging gelukkig wel. Het reliëf in het hout bleef tot mijn opluchting redelijk behouden. En heb ik daarna weer wat beter teruggebracht door er nog even met een staalborstel overheen te gaan.

En toen was ik dus weer terug bij af. Weer een kale tafel. En zo kon ik weer met een schone lei beginnen! De tafel weer opnieuw op kleur gebracht met loogbeits en koffie. Wat donkerder gedaan als de eerste keer. En daarna opnieuw de beschermlaag erop gezet. En dit keer natuurlijk eerst goed geroerd... tot ik een ons woog! Dat kun je begrijpen! 

Gelukkig is het uiteindelijk dus helemaal goed gekomen. 

En ziet onze tafel er nu weer helemaal mooi uit!

Nu nog een keer moed vatten om de eettafel ook aan te pakken!

Frietjes maken van krieltjes

't Is schandalig lang geleden dat ik een blog schreef... Maar ik had het de afgelopen weken gewoon te druk. Het was in september zulk mooi weer, dat ik de gelegenheid te baat nam om nog flink wat buitenschilderwerk te verrichten. Het was eigenlijk mijn planning om dit jaar de voorkant van het huis te doen en volgend jaar de achterkant en de garage. Maar omdat het mooie weer bleef aanhouden, ben ik maar vast doorgegaan. En nu is het bijna klaar! 

Verder kwam er ook juist in deze weken veel oogst van de groentetuin. En dat moest ook tussendoor weggewerkt worden. Daar zijn weer heel wat uurtjes in gaan zitten... Maar superfijn dat de voorraadkast van lieverlee weer vol komt te staan! Gezien het weer in de eerste zomermaanden hadden we niet zoveel verwachting van de oogst dit jaar, maar dat is gelukkig toch nog helemaal goed gekomen.

Eigenlijk is alleen de aardappeloogst echt tegengevallen. We hadden gehoopt op lekker veel grote aardappels. Maar dat zijn helaas voornamelijk kleintjes geworden... Snel ff aardappels schillen zit er hier voorlopig niet in! De echte krieltjes schillen we niet, daar gebruik ik een schrapmachine voor. En om door de voorraad krieltjes te komen, probeerden we een keer om er 'friet' van te maken. En dat ging prima! We deden dat als volgt:

Eerst een flinke hoeveelheid krieltjes schoonwassen

Daarna de schone krieltjes in meerdere porties laten schrappen in de schrapmachine.

Na het schrappen, kijk ik de aardappeltjes nog even na op evt. plekjes en snij / schil ik zondig nog wat af. Daarna snij ik de krieltjes in partjes: in de lengte van de aardappel, afhankelijk van het formaat, in tweeën of vieren. 

De aardappelpartjes kook ik even kort voor, ong. 5 minuten. Daarna moeten ze afkoelen.

Na het afkoelen kunnen ze in de frietpan nog een paar minuten worden afgebakken. En dan heb je heerlijke 'frietjes'!