Kruimeltjespet

Omdat de school in ons dorp 100 jaar bestaat, mogen de kinderen deze week in Oud-Hollandse stijl op school komen. En ja, daar horen wel petten bij vond ik!

Maar nergens kon ik een patroon voor een 'Kruimeltjespet' vinden. En dus ben ik zelf maar aan het tekenen geslagen. Het patroon kun je hier downloaden. 

Voor één pet heb je uit de goede stof zes keer het patroondeel van de 'petpunt' nodig, en twee keer de klep. Natuurlijk hou je de stof lekker dubbel en dan hoeft het maar resp. drie en één keer. Alles met een centimeter naad rondom knippen.

 Ook heb je zes petpunten uit de voeringstof nodig.

Alle patroondelen bij elkaar.

 Leg twee petpunten met de goede kant op elkaar en stik vanaf de punt van het patroon (waar de speld zit). 

Stik tot helemaal onderaan de rand.

Deze stap zes keer herhalen. En bij de laatste keer de 'cirkel' sluiten.

 

De boven- en onderkant van pet ziet er nu zo uit.

Knip aan de binnenzijde de uitstekende puntjes wat af. Niet te kort! Een paar millimeter boven de naad. 

Leg de goede kanten van de klepdelen op elkaar en naai de buitenste naad. Keer de delen en doe er iets verstevigends in. Als je niet van plan bent de pet te wassen kun je daarvoor karton gebruiken, maar anders is kunststof een beter idee! Ik heb er de bodem van een boodschappentas voor opgeofferd.

Speld de klep aan de onderrand van de pet en stik vast.

 

 

Bovenop de pet, waar alle punten bij elkaar komen, zet je een mooie knoop. Het mooist is natuurlijk een stofknoop.

Stik met een zigzagsteek een stukje elastiek vast aan de onderrand van de achterkant van de pet. Rek het elastiek uit terwijl je het vaststikt.

Het elastiek knip je pas nadien af.

Naai de petpunten van de voeringstof in elkaar.

Speld de buitenpet en de binnenpet nu met de goede kanten op elkaar en stik rondom vast. Alhoewel, niet helemaal rondom! Hou aan de achterkant een stukje open om het te kunnen keren! 

Keer de pet en speld de opening dicht.

Naai deze kort op de rand vast.

  

Stik de onderrand van de pet op een centimeter door. Ik deed alleen de zij- en achterkant, dus niet bij de klep.

Tadaaaaa! En ready is your pet!

De modellen zijn er blij mee! 

Een ziek meisje....

Vorige week werd ons meisje ziek. Koorts.

Nu hebben alle kindjes dat wel eens, maar in dit geval ging het niet over. 

Ze werd steeds zieker en zo kwamen we uiteindelijk vrijdagavond met haar op de spoedeisende hulp terecht. Longontsteking en een virusinfectie (vandaag kwam eindelijk de uitslag en bleek het toch mazelen te zijn). 

Ze was doodziek. Ademhalen kostte veel inspanning en daarom kreeg ze zuurstofondersteuning. Het duurde nog tot zondag voor we enige verbetering bespeurden en merkten dat de antibiotica begon aan te slaan.

Maandagmiddag mochten we weer met haar naar huis. Wat was dat fijn! 

En nu zien we haar gelukkig elke dag een beetje verder opknappen!

Wat een zegen en wat zijn we God daar dankbaar voor!

Zaterdagochtend. Nog erg ziek, in het ledikantje. 

Hier heeft ze het 'neusbrilletje' met zuurstof nog op.

Omdat ze erg onrustig was in haar ledikantje, hebben de lieve verpleegkundigen voor ons een groot ziekenhuisbed geregeld waar we samen in konden liggen. Hier was ze alweer zonder zuurstof, maar nog wel aan de monitor en het infuus.

Maandagochtend. Ze sliep nog veel. Maar op de wakkere momenten kreeg ze al weer wat belangstelling voor speelgoed. Het infuus is hier niet meer aangesloten, maar moest nog wel uit haar handje gehaald worden.

Nu zijn we weer thuis.

En dat is ook weer wennen.

Door alles wat ze heeft meegemaakt is ze veel angstiger als normaal.

En dus hou ik haar maar lekker bij me. Doen we 's middags samen een dutje. 

(En dat is eigenlijk wel heel fijn, want de nachten zijn in het ziekenhuis toch wel erg onrustig. Ik was zelf ook compleet afgedraaid.)

We doen het rustig aan en houden haar lekker binnen.

Totdat ze helemaal is opgeknapt!

Kringloopwinkelen!

Klik hier en help mee om leuke kringloopadressen te verzamelen!!!

Groene vingers...

Ik las pas in de krant in een ingezonden bericht dat het goed voor kinderen zou zijn als er in elk klaslokaal voldoende groene planten zouden staan. Dat is natuurlijk ook zo, want groene planten zetten CO2 om in zuurstof. En voor die krakende hersenpannetjes is het wel fijn als er voldoende zuurstof in de lokalen is!

Maar ja, hoeveel dan?

Ik heb net even gegoogeld en vond dit op wikipedia. Zeg maar 1 plant per 10 vierkante meter, dat zou betekenen een stuk of 5 groene planten per lokaal. Dat moet toch te doen zijn!

Overigens stond er in hetzelfde ingezonden bericht dat je in je slaapkamer geen planten neer zou moeten zetten, maar dat is achterhaald! Lees maar! 

Nou ja, in elk geval heb ik de planten bij ons eens goed bekeken en kwam ik tot de conclusie dat dat er niet zo fraai meer bij stond.

Hoewel tuinieren één van mijn hobby's is, leggen onze kamerplanten nogal eens het loodje... Vooral in de eerste jaren van ons trouwen moest ik nogal eens één of meer planten vervangen. Inmiddels ben ik er toch wat zuiniger op geworden en moet ik zeggen dat het het laatste jaar een stuk beter gaat! 

Vooral bij het water geven ging het mis. Teveel, te weinig... Maar nu heb ik daar eindelijk! een beetje regelmaat in gevonden. En wat ook helpt is dat ik in die jaren aardig heb uitgevonden welke planten tegen een stootje kunnen...

Een andere mogelijkheid om op planten te 'bezuinigen' is stekken in plaats van nieuwe kopen. En dat is nu echt een fluitje van een cent. Kijk maar.

Deze planten zagen er niet zo fris meer uit vond ik. Eerst wat dor blad verwijderd.

En toen ook de uitlopertjes, zoals deze.

Zo zien de planten er al een stuk beter uit, en kunnen ze voorlopig nog even mee.

De uitlopertjes heb ik in een vaasje met water gezet. Die gaan als het goed is worteltjes vormen. En dan kan ik ze weer in aarde poten om tzt de 'moederplanten' te vervangen.

 Deze vetplanten zagen er ook niet meer uit...

Doorgeschoten...

Vergeeld blad...

Maar de toppen waren nog mooi! Die heb ik er resoluut uitgeknipt en ook in water gezet. Hopelijk gaan ze ook wortelschieten en kan ik ze over een poosje weer terugpoten in de potten. In dat geval hebben we mooi €16,- bespaard wat ik zag op de plastic binnenpotten dat deze planten destijds €8,- per stuk hebben gekost!

In tussentijd geniet ik van de gevulde vazen in ons keukenraam!

Armbreien

Oké, een muisarm weten we wel wat het is. Tennisarm - ook zoiets. Bij een haak-arm, of een brei-arm zou je dan ook in die richting denken... Maar ARMBREIEN?!?!?

Da's toch net even iets anders!

En ik bedoel ook niet dat je van breien arm wordt ofzo...

Al kunnen mooie bolletjes wol trouwens wel een aardig gat in je budget slaan!

Nee,

armbreien is simpelweg breien met je armen. Ofwel, zonder breinaalden dus!

Op YouTube kun je daar goede filmpjes over vinden als je zoekt op 'armbreien' of 'arm knitting'. Deze bijvoorbeeld. Of deze.

Deze filmpjes kwam ik van de week tegen, en ik vond het zo leuk dat ik het gelijk maar eens ben gaan proberen. Met hulp van Cor (voor het maken van de foto's) heb ik geprobeerd een foto-instructie in elkaar te zetten.

Mijn project voor deze foto-instructie is een colsjaal.

Ik gebruikte een dubbele draad voor een volumineuzer effect. Ongeveer anderhalve meter vanaf het begin van de draad maak je een opzetlus (het korte eind zit 'vast' en de draad vanaf je bol, de werkdraad, moet kunnen schuiven). Je schuift de opzetlus op je rechterarm en trekt deze losjes aan. Zorg dat het korte stuk draad aan je eigen kant zit.

Laat de korte draad met een lus over je linkerduim vallen en je werkdraad tussen je vingers door.

Nu pak je met je rechterhand, door het lusje om je duim, de werkdraad.

Deze haal je door het lusje om je duim omhoog.

De lus van je werkdraad schuif je nu over je pols.

Trek beide draden strak. 

Herhaal dit tot je vijftien opzetsteken op je rechterarm hebt staan (dit is inclusief de eerste opzetlus).

Als het tot zover gelukt is, ben je klaar om met het breien te beginnen.

De korte draad laat je naar beneden hangen. De werkdraad hou je vast met de hand waar de steken op staan.

Terwijl je de werkdraad blijft vasthouden, haal je de voorste opzetsteek over je hand en de werkdraad heen. 

Van de werkdraad trek je een lus door deze opzetsteek heen.

Deze nieuwe steek zet je op je linkerarm. Zorg er daarbij voor dat dat werkdraad steeds in je eigen richting blijft hangen.

Nu pak je de werkdraad weer met je rechterhand, waar de steken op staan, vast. Trek de werkdraad strak zodat de nieuwe steek mooi aansluit op je linkerarm.

Trek nu de tweede lus van de rechterarm over de werkdraad heen.

En zet de nieuwe lus weer op je linkerhand, met de werkdraad naar je toe en trek de werkdraad weer strak.

Op deze manier werk je door tot je alle vijftien steken van de eerste toer hebt gehad. Vervolgens werk je op dezelfde manier van links naar rechts.

Ga door met breien tot je sjaal voldoende lengte heeft. Ongeveer 1,40 m. was voor mij voldoende om de col dubbel om mijn hals te kunnen dragen. Gewoon even passen tussendoor, dan merk je vanzelf of je hem lang genoeg hebt gebreid.

Als je op lengte bent gekomen, dan is het tijd om af te kanten. 

Je breit daarvoor een laatste toer op de volgende manier: 

brei de eerste twee steken. Er staan nu twee steken op je rechterarm.

En haal dan de eerste steek over de tweede steek over je hand heen. Er staat nu weer één steek op. Brei er een derde steek bij, en haal de tweede over de derde steek heen. Ga zo door tot je alle steken van de laatste toer hebt afgekant. Na de laatste lus knip je de werkdraad op ongeveer een meter af en haal deze door de laatste lus en trek strak.

Je hebt nu aan beide kanten van je breiwerk een losse draad hangen. Gebruik deze om de beide einde van de sjaal aan elkaar vast te maken. En je colsjaal is klaar! Alles bij elkaar is het maar ongeveer een uurtje werk! 

En dan is dit het resultaat!