Sinds een aantal jaren gebruiken wij voor de kinderen wasbare luiers.
Al zijn de jongens inmiddels zindelijk en is het voor hen niet meer nodig.
We zijn van wegwerp overgestapt op wasbaar toen Gerben zo'n 10 maanden oud was. Destijds hadden we Jochem en Gerben nog beide dag en nacht in de luiers en dat liep qua aantal luiers toch wel behoorlijk op. Minimaal de helft van ons huishoudelijk afval bestond uit luiers en daar ergerden we ons meer en meer aan...
Gelukkig bleken er inmiddels goede alternatieven op de markt!
Want vouwluiers, zoals ze vroeger gebruikten, leken me toch niet zo praktisch. Tegenwoordig is er gelukkig ook een ruime keuze uit diverse soorten voorgevormde luiers. Deze luiers hebben ongeveer dezelfde vorm als wegwerpluiers en ze sluiten eenvoudig met klittenband of drukknoopjes.
Qua verschonen werkt dat dus net zo gemakkelijk als een wegwerpluier.
Het enige verschil is dat je ze moet wassen.
Maar daar hebben we tegenwoordig een wasmachine voor, nietwaar!
Het kost me gemiddeld 1 à 2 extra wassen per week. Qua tijd is dat een vrij beperkte investering die ik er graag voor over heb. Want het levert toch een behoorlijke besparing op. Ook als je de waskosten meerekent, ben je met wasbare luiers altijd goedkoper uit. We hoeven nog maar heel weinig wegwerpluiers aan te schaffen (voor bij de oppas en als we weggaan etc.)
Daarnaast is het ook minder milieuvervuilend, wat voor ons toch eigenlijk wel het doorslaggevende argument was om er mee te beginnen.
Hier, hier en hier kun je meer lezen over wasbaar luieren. Of google gewoon eens op 'wasbare luiers'.
Maar als je handig bent met de naaimachine, dan maak je ze gewoon zelf!
In de voorjaarsvakantie maakte ik weer een nieuwe stapel voor Lisanne. Op een kleinigheidje na waren ze af... En zo bleef het een paar weken liggen.
Maar vandaag heb ik het maar weer eens 'ter hand' (ofwel 'ter naaimachine') genomen en de laatste stukken klittenband erop gezet.
De volgende keer zal ik meer schrijven over het hoe en waarom van het zelf naaien van wasbare luiers.